Αφήστε τα παιδιά να παίξουν με το φαγητό τους

Όλοι οι γονείς έχουν βρεθεί στην δυσάρεστη θέση του να έχουν φτιάξει ένα γεύμα και πιστεύουν, ίσως με περίσσια αυτοπεποίθηση, πως το παιδί θα το λατρέψει. Αντίθετα, όταν το βάζουν στο τραπέζι, εκείνο δηλώνει πως δεν του αρέσει, πως δεν θα το φάει και πως δεν υπάρχει περίπτωση να το δοκιμάσει. Το τραπέζι του μεσημεριανού εξελίσσεται σε έναν αγώνα εξουσίας και τόσο γονείς όσο και το παιδί αρχίζουν και νευριάζουν.

Όπως αποδεικνύεται, το να ικετεύει η μαμά ή ο μπαμπάς το παιδί του «να δοκιμάσει μόνο μια μπουκιά» κάνει περισσότερο κακό παρά καλό. Πρόσφατη έρευνα δείχνει ότι αφήνοντας το παιδί να παίζει με το φαγητό του, με μηδενική πίεση να το φάει, μπορεί να το βοηθήσει να εξερευνήσει με ασφάλεια νέες γεύσεις και υφές σε ένα περιβάλλον χωρίς άγχος. Επιπλέον, φαίνεται να είναι κατάλληλη πρακτική για παιδιά με αποστροφή σε συγκεκριμένες τροφές ύυφές.

Σύμφωνα με την παιδοδιατροφολόγο Simone Emery (@playwithfood_au) το φαγητό είναι ένα από τα πιο περίπλοκα πράγματα που μαθαίνει ένα μικρό παιδί. Συγκεκριμένα σημειώνει πως: «Το φαγητό είναι σκληρή δουλειά. Επομένως, είναι καλό να δούμε πώς μια παιχνιδιάρικη προσέγγιση μπορεί να διευκολύνει αυτές τις συνήθειες να συμβαίνουν χωρίς άγχος».

Αποφεύγοντας τη μάχη
Πώς μπορείτε λοιπόν να διασφαλίσετε ότι α) το παιδί σας δεν θα πεινάει και β) ότι δεν θα χρειάζεται να φτιάξετε άλλο φαγητό;

Γεμίστε το πιάτο του παιδιού σας με μερικές τροφές που ήδη αναγνωρίζει και απολαμβάνει, συν την προσθήκη ενός ή δύο νέων τροφών «για εξερεύνηση». Στη συνέχεια, ενθαρρύνετέ το να δοκιμάσει και να λερώσει τα χέρια του.

Ας δώσετε την ελευθερία να στοιβάξει, να στριμώξει ή και να πολτοποιήσει ό,τι έχει το πιάτο του και όλα αυτά με στόχο να αισθανθεί άνετα με την ιδέα μιας νέας γεύσης, αρώματος και υφής. Το κλειδί, λοιπόν, είναι να δώσετε χώρο και χρόνο.

Στην ιδανική περίπτωση, αυτή η εξερεύνηση φαγητού θα γίνει ένα «παιχνίδι με σκοπό μάθησης». Και αν τύχει να δοκιμάσει το φαγητό παίζοντας μαζί του; Αυτό είναι απλώς ένα πρόσθετο μπόνους.

Κάτι ακόμα: Προσπαθήστε να μην σκουπίσετε αυτό το χαριτωμένο πηγούνι ή να μην καθαρίσετε αυτά τα ακατάστατα χέρια μέχρι να τελειώσει ο εξερευνητικός χρόνος. Με αυτόν τον τρόπο, δημιουργείτε άθελά σας μια πιο αγχωτική δυναμική την ώρα του φαγητού.

Αν και ναι, οι τρόποι στο τραπέζι είναι μια πολύτιμη δεξιότητα, μπορεί να έρθουν σε εν ευθέτω χρόνω. Στο μεταξύ, το να ανοίξετε τον δρόμο για τον ευρύ κόσμο του φαγητού και για όλες τις αισθητηριακές εμπειρίες που το συνοδεύουν είναι απίστευτα σημαντικό, ειδικά όταν είναι ακόμα σε μικρή ηλικία.


Σημαντική υπενθύμιση
Η οριοθέτηση μεταξύ του ρόλου του παιδιού και του ρόλου του γονιού όσον αφορά στο τάισμα και στο φαγητό πρέπει να γίνεται σαφής και σεβαστή και από τους δύο εμπλεκόμενους.

Αυτοί οι ρόλοι έχουν ως εξής:

Ο γονέας ή ο φροντιστής αποφασίζει τι, πότε και πού θα φάει το παιδί
Το παιδί αποφασίζει αν και πόσο θα φάει
Η υιοθέτηση αυτής της προσέγγισης είναι μια χρήσιμη υπενθύμιση ότι τα παιδιά πρέπει να είναι σε θέση να προσδιορίσουν μόνα τους αν θέλουν να φάνε εξαρχής — και πόση ποσότητα από ένα γεύμα θέλουν να καταναλώσουν.